In september 1977 rolde de eerste van 10 Cat D10 dozer van de band in de fabriek in Peoria. De D10 was het antwoord van Cat op de stijgende vraag naar dozers met een hoog vermogen en hoog eigen gewicht; een vraag die vooral kwam van grote mijnbouwbedrijven en bedrijven die grote bouwprojecten uitvoerden.
“We gooiden onze conventionele tekeningen overboord en hertekende het volledige idee van een dozer,” vertelt George Alexander, een Caterpillar ingenieur die mee aan de wieg stond van de D10. Het resultaat van het out-of-the-box denken van het team resulteerde in een dozer met 50% meer productiviteit dan zijn voorganger, de D9. De D10 woog iets meer dan 86 ton en had een hoogte van 4,6 meter. De dozer was 9,7 meter breed en bij 9,5 meter lang. Het vermogen voor de machine werd geleverd door een 700 pk sterke D348 V12 diesel motor.
“De D9 was de beste in zijn type in die dagen,” vult Alexander aan. “Hij was super in grondwerken, maar bij de aanleg van de interstate-snelwegen werd er dikwijls op harde rots gewerkt. De slijtage aan de volle rupsen was aanzienlijk.” Om de stijgende vraag naar zwaarder te kunnen beantwoorden ging Caterpillar op zoek naar een andere aandrijving. Het D10-team stelde een aantal doelstelling voorop voor de nieuwe dozer: een hoge productiviteit, modulair design, vereenvoudigd onderhoud, efficiëntie en gemakkelijk te transporteren. Het werd snel duidelijk dat een nieuw onderstel moest ontwikkeld worden. Een eerste stap was het omdraaien van een D9G eindoverbrenging. De “Elevated Sprocket” aandrijving was geboren! Twee jaar later werden de eerste machines gebouwd en getest. In totaal werden niet minder dan 93 patenten aangevraagd bij de ontwikkeling van de D10.
